Sen başın alıp gittin kapım kapattı rüzgâr
Ummanlar göle döndü, dünya mezar kadar dar.
Ekmeğin suyun tadı, geceler uykum kaçtı
Umurumda mı artık mevsim ne, sene kaçtı?
Ha çöllere kar yağmış, ha denizler çöl olmuş
Tut ki güneş tutulmuş, güllerin rengi solmuş.
Kırılıvermiş testi sular yere dökülmüş
Sır sakladığım bohçam kırk yerinden sökülmüş.
Ölüm meleği inmiş yeryüzünün düzüne
Ölüm toprağı serpmiş cümle âlem yüzüne.
Ne gamdır artık bana, kapıdaysa kıyamet
Kıyamet yokluğuna apaçık bir alamet.
Ey âlemlere rahmet, ey güller efendisi
Mazlum bıraktın bizi, olduk dünya delisi.