Efendimiz’in hayatında bayram günleri için şu güzel uygulamaları görmekteyiz:
- Bayramın başlangıcı olan iftar sonrası bayram gecesini ibadetle geçirmek (İbn Mâce)
- Bayram günlerinde erken kalkmak (İbn Mace)
- Yıkanarak, kişisel temizlik yaparak bayrama hazır bulunmak (Ahmed İbn Hanbel)
- Misvak kullanmak (İbn Mâce)
- Hoş kokular sürünüp güzel elbiseler giyinmek (Buhârî)
- Bayram günlerini bir neşe, sevinç, ferahlık günü olarak değerlendirmek (Ebu Davud)
- Bayram sabahı ilk iş olarak evden bayram namazına çıkmak
- Ramazan bayramında evden çıkmadan önce hurma gibi tatlı bir şey yemek (A. İbn Hanbel)
- Hava şartları müsaitse bayram namazı için musalla ve namazgah şeklinde açık bir alan tercih etmek (Müslim)
- Camiye giderken sessizce tekbir getirmek (Tırmizi)
- Bayram sabahı camiye genç yaşlı, çoluk çocuk herkesi davet etmek (Ebû Dâvûd)
- Fitre sadakasını namazdan önce vermek (Ebû Dâvûd)
- Namaz kılabilenlerle bayram namazı kılmak (Buhârî)
- İlk bayramlaşmayı namazın ardından camide yapmak (Tırmizi)
- Caminin etrafına toplanan bütün Müslümanlarla birlikte toplu halde tekbir getirmek (Buhari)
- Birlik, dirlik, arınma ve bereket için dualaşmak (Buhârî)
- Çokça sadaka dağıtmak (Müslim)
- Camiden eve dönüşte farklı bir yol tercih etmek (Tırmizi)
- Bayram boyunca şükür ve sevinç göstererek gülümsemek
- Ziyaretleşmek, tebrikleşmek, musafaha etmek
- İkramlaşmak ve yardımlaşmak, dargınlıkları gidermek, kardeşlik duygularını kuvvetlendirmek (Ebû Dâvûd)
- Bayram boyunca çoluk çocuğu, genci yaşlıyı uygun şartlarda sevindirmek (Müslim)
